Hayat Şiiri - Afet Kırat

Heceydim şiirdim belki satırdım
Asitle birlikte suya batırdım
Kurusun diyerek güne yatırdım
Önüme gülerek çıkmadın hayat
Yüzüme bir defa bakmadın hayat.

Anlamadım hâlâ neydi amacın
Düzleşmedi gitti dağın yamacın
Benim adım mıydı başında tacın
Koyduğun engeli yıkmadın hayat
Geceme bir ışık yakmadın hayat.

Zamanını aştın şaşırıp kaldın
Sanırım yorgundun uykuya daldın
Neşeye el koydun her şeyi çaldın
Çileden elemden bıkmadın hayat
Su gibi önümde akmadın hayat.

Sen beyaz sahipsin ben zenci köle
Vaha sana kaldı sürdürdün çöle
Derdimi söyledim küçücük göle
Zalimsin boynunu sıkmadın hayat
Çivili tasmayı takmadın hayat.