Hayatın seni enğin denizlerde
Kayboluyorsun.
Hayat bazen kar yaparken sen
Ve kar taneleri tek tek düşerken
Ben o an dünya duruyor.
Ben kaybolup kar taneleri ne
Karışıyorum bu sonsuzluk gibi.
Ben birde denizde bakarsın
Ya sonsuzluk kaplar içimi
Kaybolurum mavi derinliklerde
Yaşam gibi.
Yaşamın uçunda sen uçurtma
Gibi ipinden kopmak istersin.
Kopar sonsuz gökyüzunde bulutlar da
Kaybolursun belki çok güzel
Belkide bilinmezlikler deryası.
Ben içimde kaybolmuşum
Bilen keşfeden çıkarmı.
Bulabilen deryalara denizlere
Gökyüzüne cesaretle varmı
Keşfeden varmı zordur .
Yoktur.
Kayıt Tarihi : 6.4.2019 16:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!