Geldiğimiz yerden habersiziz menzilimiz meçhul
Bu dünya durağında ne kadar oyalanırız bilinmez
Yaşananlar sıkar ruhu eskitir taze bedenleri
Hayat dediğimiz oyun acımaz kimseye yorar da yorar
Kırk yıllık alacaklı gibi dayanır kapıya nice hesaplar sorar
Dinlemez yorulmuşsun bıkıp usanmışsın
Her yeni gün yeniden acılı sancılı planlar kurar
Dinlemez yalvarsan yakarsan bir yudum mutluluk için
Çok görür neşeyi çile yumağını yeniden sarar
Gün olur burnunda tüter çocukluğun masumluğu
Çöpe atar bütün biriktirdiğin yalancı pırıltıları da
Gider bir eskici dükkanında bir parça huzur arar….
Kayıt Tarihi : 3.3.2019 14:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!