Hayat Şiiri - Cem Saçan

Bir nehir akıyordu
yanıbaşımızda
sesini duydum.
Hayat dedim,
paslı tenekelerde çiçek
yeşertmeye çalışan.

(Sussam olmaz mıydı?Uzaklarda duyumsanan bahar,çiçeksiz ve yeşilsizdi.Ben susmadım,bahar da….)

Hayat,
çaresiz çocuk gözleri işte.
Az sonra gidecek
ve dönmeyecek belki.

Ki dilim
gözyaşlarım kadar masum.
Varsın gece olsun,
güneşi nasıl özleriz yoksa?

Uyandım.
Terkimde,
yabanıl dokunuşları
çocuk gözlerinin.
Dur,kaçma!
Akşama daha çok var.

Unuttum gülmeyi..
Ayrılığın barutu
unutmanın kibritini tutuşturmayacak.