Sönsün ışıklar kapansın perde
Bitsin artık ömür denen sahne
Sevdik sevildik yaşadık çile
Olmadı elimizden tutan
Olsaydı da olcakmıydık dünyaya sultan
Yok gözümde ne mevki nede makam
Kendi halime yandım kül oldum
Beni yedi bitirdi şu sevdam
Gece olsun karanlığa gömülsün bu şehir
Kuytu köşelerde saklı kalsın nefret kir
Benim sözlerim mi acı dilim mi zehir
Benmiyim böyle yaşayan
Yoksa hayat mı beni böyle yapan
Hani nerde o hayellerimi süsleyen
Gece gündüz düşlerime giren
Yoksa soldumu çiçek misali
Aşkı hala yakıyor bu yüreği
Yeni aşklara yelken açmadı bu gönül
Kaldı bu duygu denen limanda gönül
Hayat yaşandı bitti oldu kül
Bundan sonra açmayacak
Ne umut nede gül
19.08.2018
Kayıt Tarihi : 15.9.2018 00:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!