Hayat bu; ne hep aktır ne de kara
Arada çokça gri de var.
Sakın ümidini kaybetme garibim
Her yağmurdan sonra vur yola
Kaf’ta gökkuşağını ara.
13.02.2008
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta