Hayat Şiiri - Funda Söylemez

Hayat garipliklerle dolu
İnsanlar, içlerinden her an süpriz çıkabilecek tavan arası sandıkları
Günler ya çok dolu; öldüresiye yoran
Ya çok boş; insanı boğan
Ya da garip anlamlandırılamayan

Eğer bir açıklama getirmek istersen şu hayata
İnsanlara, günlere
O zaman vay haline
Tek çıkış yolu var;
'Hayat garip' demek
Bunu böyle kabul etmek

Bir çuvaldan kafa istemiyorsan omuzlarının üstünde
Kaşların çok yakınlaşmaya başlıyorsa birbirine
Ya da geç gördüğünü fark ediyorsan baharın ilk filizini
Sıyrıl kendinden ve yak ışıkları
Gör o filizi
Gül, gariplere, garipliklere
Yaşa, komik ya da eğlenceli
Bil, buraya geldin ve gideceksin
Yaşadıkların sana, yanlızca sana kalacak

Ne kızdığın ama kırmamak için asla söyleyemediğin insanlara
Ne kendini bir türlü ifade edemediğin kişilere
Ne de diğerlerinin başarmış olduğu halde
Senin hala başlayamadığın işlere

Sev tarafsızca, kendinden, içten, karşılıksız
Koşulsuzcasına...
Sev
Ve yaşa
Anını, seni ve gözçeperleriyle akıldan oluşan çerçevenin içindeki hayatı