Yol Şiiri - Şule Akşit

Niyet güzel
Hedef doğru
Adım düzgün
Yol bozuksa
Yol yorar...
Düşe kalka
Yürüyeyim dersin
Sabırla,
Bileğin burkulur
Düşersin...
Canın yansa da kalkarsın
Niyet güzel
Hedef doğru
Adım düzgün ya
Sabırla koruk helva olur derler
Bu da olur dersin.
Sabredersin...
Her koruğun nasibimi helva olmak
Aklına kimse düşürmemiştir,düşürse de
Ümit edersin...
Niyet güzel
Hedef doğru
Adım düzgün ya
Sonra,bileğin bir kere daha burkulur
Bir daha, sonra bir daha
Dizlerinin üzerine düşersin
Canından can kopmuş olsa da
Kimin haberi var ?
Sen güzelliksin,
Sen gayretsin
Sen bitmez neşe ve
Sonsuz yaşam kaynağı
Herkes biter sen bitmezsin
Senin de beşer olduğunu
Hatırlamak kimsenin işine gelmez.
Başta kendi nefsinin..
Niyet güzel
Hedef doğru
Adım düzgün olsa da
Yol önemliymiş dersin,
Yol önemli...
Yol kadar yol arkadaşı
Yoldan ziyade,
Sırtında taşıyor olduğun
İyi niyetli yolcuyu fark edersin
Biz yan yana,el ele değil miydik ?
Demeye kalmadan...
Her düştüğünde
Kendi başına kalkıp
Tekrar onu sırtlanmanı bekliyen yol arkadaşını
Yolun başında gözünü kör eden
O sevinç, heves ve heyecanla
Kendinin sırtlandığını hatırlayıverirsin...
Niyet güzel
Hedef doğru
Adım düzgün
Yol bozuk
Yol arkadaşı kör ve sağır,olsa da
Yürüyeyim dersin
Bunca şeye niye boyun kestiğini bilmeden
Yalnızlık korkusu
Bir ve bütün olma hevesi
Belki hepsi...
Sonra
Güzel niyetten
Doğru hedeften
Düzgün adımdan
Bozuk yoldan
Mecalsiz,niyetsiz
Ve hatta hedefsiz yol arkadaşından
Vazgeçersin...
Suç yok,suçlu yok..
Ne idam sehbası ,ne mahkum,
Ümitlere,niyetlere ihtimallere
Olur diye dört elle sarılan sensin...
Niye yaşadım bu neyin dersi ?
Vakit,korkularla yüzleşip
Hayata güvenme vakti...
Kenara çıkını açar çökersin,
Peynir ekmek zeytin ...
Boğazınla miden arasında
Yolculuk ederken
Boş gözler ve,
Durmuş bir zihinle
Her türlü duygudan uzak
Neyi beklediğini bilmeden...
Beklemeye, beklemek bile demeden...
Beklersin...
Bir çay olsa dersin.
Dil demeye alışmış...
12.01.2020 / Denizli