Ne hep yek’tir, ne dubara,
Ne dört cihardır hayat!
Bazen yek-i dü bazen se-yek,
Kapılar aralanır penc-ü se
Seversin güzeli, genç ise.
Bazen dü şeş’e getirirsin,
Bazen her şeyini beleşe!
Kazandım diye sevinirsin,
Sana da gelir, yek-ü dü,
Kazandığını kaybedersin!
Artık son oyunda bitmiştir,
Alırlar dostlar dört kolluyu omuza.
Kayıt Tarihi : 10.1.2018 17:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İkram Gökhan Akcebe](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/01/10/hayat-1950.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!