Hayat Şiiri - Musa Doğan

Kendine ayırdığın tüm vakitler uzaklaşır
Beyhude şeyleri yok yere uzatırsın..
Herşeyin farkında olmak ne zor ! Herşeyden bir haber kalmak ..
Kendine kalan kendinden çaldıklarınmış meğer Beyhude kendini kendinden saklayışın. .
Herşeyi unutmak ne zor , hafızanda kaybolmak..
Kendi kendine mi oldu bunca şey Beyhude çabalamak beyhude birsey...
Herşeyim sandığın meğer hiçbirşeymiş Beyhude zaman beyhude bu an Ne ki hâlâ gözbebeklerinde asılı duran, Var mı içinizden saati sonsuza kuran .. Kalk ayağa kalk vede uykudan uyan birdaha uyuma.. uyma onlara uykusuz kalmaktan korkma birdaha.. Herşey sende başlar sende son bulur .. Beyhude geçen ömür de senin , bahtına biçilen ölümde senin...Herkes bunlar beni mi bulur dediği olayları şansızlık sayarken biz onları şans saydık
Şansızıklarımız içimizde kaldı buna rağmen hayata suç atmadık kendimizi suçlamadık
Biz bir hayatı bitirdik ve tekrar bir hayat ve tekrar...
Tutupta kime en büyük hediyenin ölüm olduğunu anlatalım.
Bunları gözardı edip kiminle aynı yolun yolcusu olalım.
Ağladıkları bitti dedikleri şeyleri elimizle itmişken ve gülerek yolumuza devam etmişken.
Bitti, öldük dediğimiz şeyleri onların anlamasını beklemek anlamsızlık