Kemeraltı çarşısından alınan bir pantolon gibiyim
Hiç ihtiyaç yokken ve öylesine belki giyilir diye
Kimine kısa geliyorum çekiştirip duruyor oradan oraya
Uğraşıyor üşüyen bacaklarını kapatmaya,
Yetemiyorum, yetişemiyorum daha da iç içe geçiyor ilmeklerim
Daha bir kısalıyorum sanki hırpalandıkça
Kimine ise uzun, kıvıran oluyor, rengim kıvrımlarımda ağırlaşıyor,
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim