Yürümek kadar basit olmasa gerek hayat.
Hayat!
Ne kadar zor birşeysin sen böyle.
Nekadar Zor, Nekadar acımasız, Nekadar Kibirli
Senin tahtında ayakta Kalmak için Çırpınıyorum.
Senin Yolunda Gidebilmek için
Yürümeye Çalışıyorum.
Ve çabalıyorum
Yürümek ve Yürümek.
Nekadar Yürüyebilirsin ki?
Elbet Bu yolun sonu yok mudur?
Seninde Bir sonun yok mu?
Hayat!
Bitkinim Artık, Yoruldum Artık!
Bıktım...
Hayır, Bir şans daha vericeğim kendime.
Ve bir Daha Yürüyeceğim.
Ve Yürürken Koşacağım
Sonu Bitiş olsa dahi, Koşacağım.
Sonunu görmem gerek..
Bir şeyler başarmam gerek hayat.
Kayıt Tarihi : 12.3.2015 13:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emrullah Tuna](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/03/12/hayat-1751.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!