Siyah pantolonum,siyah gömleğim askıda
Bekliyorum kara bir haber kapımda
Uunutulmuyor,yaşlanmıyor ki hüzün
Mevsimler değil sadece
Bitmeye hazır,yasta hergünüm
Ne acı
Yenildim sonunda ey kadar sana
Mutlumusun...
Ellerinden akıp gidiyorum Hayat
Dönmeden ardıma...
Bıraktım eşi,dostu.çocuk kalbimi sana
Ellerinden akıp gidiyorum Hayat
Dönmeden ardıma
Çok istiyorsan onuda al durma hadi
Senin olsun
Koynumda uyuttuğum
Güzel sevgili...
Kayıt Tarihi : 27.12.2014 14:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Birgül Dogan Öztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/12/27/hayat-1738.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!