Hayat denen yolda,
İnsan başlayınca bir yola,
Elbet ulaşacaktır bir sona.
Ama iyi.
Ama kötü.
Hayat kimi zaman gülümser insana,
Yağmurlu ve fırtınalı bir havanın ardından,
Yüzünü gösteren güneş gibi.
Kimi zaman ise üst üste gelir her şey.
Hayatta hiçbir zaman,
Ne mutlak mutluluk,
Ne de mutlak hüzün vardır.
Hayat demek mutluluk ve hüzün demektir
İnsanoğlu bir bakarsın mutlu,
Bir bakarsın hüzünlüdür.
Hayat da öyle gelir insana
Kimi zaman güneşli, kimi zaman yağmurludur.
Hayat mücadelesinde insan enerjisini,
Kendinden almak zorundadır.
Kendi damarından, kendi kanından,
Kendi organlarından beslenmelidir.
Hayat yolunu alacak bünyeye,
Her insan sahiptir.
Yeter ki kendine gerekli olan güveni,
Mücadele azmini ve disiplinini yitirmesin.
Kayıt Tarihi : 29.10.2014 22:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!