anlamıyorum mu!
hayat bana attığın kazığı
anlamıyorum mu sanıyorsun...
sessiz kalmışsam,
korktum,sindim mi sanıyorsun
boyun mu eğeyim sana
isyan mı edeyim
bana yaptıkların için
senden medet mi dileyeyim...
hayat
senle ben hep çatıştık şimdiye kadar
bir kerede yeter! diyeyim,
sesimi çıkarayım artık,
ettiklerin ölümden beter! diyeyim...
sonu gelmez yollarında yürüdüm
sıcağınla yandım,soğuğunla üşüdüm
hayat,işte sonunda tükettin,
işte isyan ettim,
ve pes ettim,yenildim sana,aman diliyorum...
hayat,
her türlü acına,alıştık şimdiye kadar
inşallah birgün biter! diyeyim
seninle barışalım artık,
bu savaşa bir son verelim...
2004
Kayıt Tarihi : 18.11.2004 16:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/11/18/hayat-171.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!