Biriken nedir ey hayat,
Bak bir sağına soluna ortada kimsecikler yok!
Şöyle pencerenden az salınıpta yaklaşınca bir parça ben oluyorsun
Oh ne güzel!
Bir başka sen oluyorsun.
Bir bilsen ne kadar da güzelleşiyorsun o zaman!
Ve lavantalar kadar nazik bir koku ile sarıyorsun beni.
Pırıl pırıl bir gün olmalısın sen?
Çünkü tıpkı cumbalı evlere benziyor elin eteğin ve de dilin.
O yüzden hayat; sen yenik düşme emi!
Çünkü kalabalık beni senden eder de
Çok bir perişan ülke oluveririm o zaman.
Ve sen de bana acırsın öyle değil mi?
Sonra nereden çıktı bu çöl,bu kuraklık ve de kıtlık dersin de, olmaz.
Kayıt Tarihi : 6.3.2014 08:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Meral Meri](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/03/06/hayat-1643.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!