Kardelenler gibi büyüdükçe başını eğebilen biri
hayat,
çoğu zaman hüzünlü,
çoğu zaman kederli,
çoğu zaman nefret ettiğimiz.
mutlu olmak için çok çalıştığımız,
fakat olamadığımız.
küçücük bir an
yakalamak için uğraştığımız
mutlu olmak için,
fakat yakalayamadığımız.
öyle bir dünyada yaşıyoruz ki;
insanlar birbirine düşman,
insanlar birbirini eziyor,
insanlar birbirine kinli,
hayatı zorlaştıran,
zehirleştiren bir insan için,
yine diğer bir insan.
insanlar sevmiyor bir diğerini,
sevgisiz olunca,
yaşanmaz bir hal alıyor dünya,
insan hayattan bıkıyor.
öyle bir an geliyor ki;
insan ölmek istiyor,
kurtulmak istiyor
böyle bir dünyada yaşamaktan.
Kayıt Tarihi : 30.9.2004 14:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!