"Bir düşünürün söylediği gibi,
” BİRGÜN HERKES ÖLÜR, AMA HERKES GERÇEKTEN YAŞAMAZ. ”
“ GARANTİ ” arayışlarına zincirlenmiş
bir köle olarak yaşarken,
“ KAZANDIKLARI ”nın bedelini,
İNSANLIĞINI, ÖZGÜRLÜĞÜNÜ, KİŞİLİĞİNİ, ŞEREFİNİ KAYBEDEREK ÖDER.
” ŞEREFLE ” bitirilmesi gereken,
En asil görev hayattır.
Bir lokma ” EKMEK ” için, şerefini çiğnetmeye,
Bir ” ANLIK ” eğlence için, servetini tüketmeye…
Bir zamanlık ” MEVKİİ ” için, el ayak öpmeye,
Günlük ” MENFAATLER ” için, onurunu terk etmeye.
BİR KISIM insanlara kızıp;
TÜM İNSANLARA düşman olmaya değmez bu hayat! "
Kayıt Tarihi : 15.3.2013 15:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Can Manyaslı](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/03/15/hayat-1552.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!