Hayat Şiiri - Mehmet Ali Onay

heeeyyy
hey edip gürlesem şöyle tok bir ses ile
umudu onda olan sanaki paşa gelir
hangi işe girsem bir heves ile
bütün terslikler hep peş peşe gelir

heeeyyy
ben bana düşman bir gün göstermedim kendime
evvelden akla mı geldi
şimdi pişman
kime çatayım şikayetim kime
binbir sitem bin kahırla kalkıp giderse Fadime
gitti gider
Saboma göre ne kıçı ballı Eşe gelir

heeeyyy hey
ne yazık
ne yazık dikene bürünmüş gül ile gonca
yâr ile bir dem vurup coşamadım gönlümce
vaktından sonra orak tarla görünce
gecikir hasadım
harmanım kışa gelir

heeeyyy
gör ki bizi de saldılar hasret kasvet yurduna
hep yârsızlık yalnızlık çıktı bahtıma
bir de bayram dendi mi günün adına
bize gam keder ele neşe gelir

heeeyyy hey
ıradım dostlardan kesik merhabam
boşalık çıkıya döndü şevk dolu torbam
ha babam ha babam
şu hayat yokuşunda arabam
takılır tökezler
tekerim taşa gelir

heeeyyy
fidanı yeşerten toprak
deme
deme ki n’olur
sahraya bir bak sahraya
gün vurdu mu öyle vurur
çekilir nemin deminyel tozutur savurur
olmadık ummadık ne işler başa gelir

heeeyyy hey
her gelene gel geç olur mu saâdet dağında
her kuş ötebilir mi sevda bağında
koşup da dolmaya aşk pınarında
testisi kırıklar koşa gider boşa gelir

heeeyyy
kısır sanma dünyayı gök bereket yer nimet
bende olmadığına bakma
el toplar demet demet
ben atsam atsam
ya ikibir ya da hep yek
atmasını bilen elinde zar döner döner düşeşe gelir

heeeyyy hey
her gören dışın görür ne bilsin içini
aynı gün el olur enişten atsa bacını
yıllar boyayıp giderken saçını
yalan olur gençliğin hayale düşe gelir

heeeyyy
yaban olduk yaban el içinde yaban
varamadıkça dost köyüne olur mu sefam
felekle güreş tutar mı hiç be adam
yıkılın ŞAHAKUL sırtın tuşa gelir

Nisan ‘98