Hayat Şiiri - Halil Büyükler

Hayat bize hiç adil davranmadı
Ömrümüzden seneler geçti
Ama yine de bir çıkar yol bulamadık
Yalvardık yakardık olmadı
Acıları dizdik yüreğimize sustuk ağladık olmadı
Nedeni bilemediğimiz bir şeyler var hayatımızda
Hep yarım hep bir eksiklik var ömrümüzde

Nereye elimizi uzattıysak kurudu gitti
Kime güvendiysek yarı yolda bırakıp o da gitti
Dost bildiklerimiz birer birer yok olup gitti
İnandıklarımız hep hayal kırıklığına uğrattı
Candan öte bildiklerimiz bizi canımızdan etti
Bir türlü anlam veremediğimiz
bir şeyler var hayatımızda
Hayra mı yorsak şerre mi bilemem ama
Çok yorulduk artık be ustam
Ne bir beklentimiz kaldı
Nede mutluluğa dikili bir gözümüz
Yaşıyoruz artık canlı bir ceset gibi

Ne yollar yordu bizi nede dağlar
Gördüğümüz vefasızlık kadar
Hiç bir şey yormadı bizi bu kadar
Bazen düşünüyorum da hata bizde galiba
Ne çok büyütmüşüz bazılarını gözümüzde diyorum
Kıymet bilmeyene yüreğimizi emanet ettik
Sonunda unutulan
Bir eski elbise gibi sırtından atılan yine biz olduk
Aslında kimseye haddinden fazla değer vermeyecekmişsin
Geçte olsa anladım sonunda
Kimseyi umursamayacakmışsın bu dünya

Bizi ne çok yordun be hayat
Alıp veremediğin nedir
Ne verdinde ne alasın be hayat
mutlu bir günümüz mü oldu
Ağlamadığım bir gecem mi oldu sayende
Uykusuz gecelerimizin sebebi
Umutlarımızın katili
Sen değil misin be hayat