Hayat Şiiri - Muhittin Ulupınar

Bakkal defterlerine düşmemiş hayat,
Amele pazarında sorulmamış sorudur.
Dokunaklı gözleri olan bir çocuktur.
Tenha sözlere muhalif şizofren,
Metruk yerlerine kaçak beyanat,
Nâkiz ömrümüze mahsustur.
Aczden mülhem yurtsuz muhacir,
Sürgün ve belâ, hem yara ve tuz,
Kaçırır mevsimleri; yaralı,kangren.

Gam ve keder değmemiş hayat,
Rüyaları virane genç bir duldur.
Gülümsedikçe açılan pervane,
Zamana yabancı mekâna inat,
Pürmelâlimize kapkara puldur.
Uçup giderse beklenen teyyare,
Ellerimizde uzak ve serin gurbet,
Getirir vakitleri; yorgun, divane.

Bakkal defterlerine düşmemiş hayat,
Amele pazarında sorulmamış sorudur.
Tutanaklarda itiraf, üslup nazenin
Aklın ahirinde sahipsiz feryat,
Nâmütenâhi cazibemize pusudur.
Kalan sadece yalan muhtasar sâfa,
Bir görümlük düş, zâhiri izdivâc,
Çoğaltır kelimeleri; iğreti ve çirkin.