Hayat Şiiri - Neslihan Dinç

Sessizce itiraz ediyorum
Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum
Hayat zor tarafını göstermişti bana
Ben güzel tarafını yaşamak istiyordum

Tutamazdım hayaın yakasını
Beceremezdi benliğim,bıkmıştı bedenim
Kalbimdeki yaraları deşti hayat
Direnmeyi öğrenemedim

Ey gece! kapıyı kapat üzerime
Beni nasıl örttüysen karanlıkta
Bir tek sana döktüysem içimi
Beni benle bırak yeter ki

Gidiyorum uzak diyarlara
Hayata küstüm ben daima
Sezsizlik ile kavrulduğum
Kahrolduğum yatağımda

Masum hayallerle büyüdüm
Avucumda tutamadım benliğimi
Yıldızlara uzanan merdivenleri
Seninle küstüm ben bitirdim herşeyi

İşte gidiyorum sonsuzluk hayatına
Hiçbirşey demeden bakmıyorum arkama
Ellerim tutmuyor dilim konuşmuyor
Kalbimdeki acı beni yakıyor

Son kez gözlerimi araladım
Ümit ettim seni görebilmeyi
Gözlerim kapandı sonsuzluğa
Sana veda etmek için
Seni senle bıraktım
Hayatın acımasız gerçekleri.