Hayat Şiiri - Vedat Kocagöz

Yaşamın güzelliklerini,
Farketmek gerek,
Mutlu özgür
Yaşamak gerek,
Anda yaşayıp
Farkında olmak gerek,

O zaman anlarız
Sevinçleri, mutlulukları
Duyarız o zaman
İç huzurunu,
Neşeyi, mutluluğu

Anladım bunu yaşamak
Hedefle mümkünmüş.
Evren kabul etmezmiş boşluk,
Boş bırakılmaya
Gelmezmiş benlik,

Olur olmadık şeylerle,
Dolarmış insan
Anlamsız, amaçsız, gayesiz
Olurmuş insan.

Başlarmış umutsuzluklar,
Mutsuzluklar,
İsyan edermiş kadere,
Söylenirmiş, alın yazım,
Böyleymiş.

Ey gafil, düşünki;
Ne edersen, sen edersin
Eksiksiz yaratmış
Yaradan.

Baştan başa donatmış,
Vermiş Hayat-i ilahi
Daha ne istersin
Akıl, irade, kudret
Vermiş beş duyu organ.

Ne kalmış geride
Yapmak gerekmiş,
İnsanca yaşamak,
Yaşamın gereklerini
Yapmak yetermiş.

Olmak gerekmiş
Eğitimli, kültürlü
Meslekli,
Donatmak gerekmiş kendini.

Olurmuş insan özgüvenli,
Korkusuz, cesaretli,
Çözülür bütün sorunlar.
Tek tek aşılır engeller,

Yol alınır.
Mesafeler katedilir,
Aşılan her engelle,
Yaklaşılır hedefe bir bir.

Daha güçlenilir.
Güçlendikce daha güvenilir
İstenilir daha çok başarmak,
Başardıkça kendinle yarışmak,

Hayatın zevkine varılır,
Mutlu özgür olunur,
Anla, ömür hızla geçer,
Geri gelmez, geçen anlar.

Dünyadan geçtiğin anlaşılsın,
Bırakmalısın bir iz, bir eser,
Kalsın senden sonrakilere miras,
Kapa gözlerini, son nefeste,
Sevenlerinin gönlünde yaşa,
Hiç ölmeksizin ilelebet daima.