Gömülüp gidersin hayatın bütün hüznüne,
Geçmiş yılların acısı çıkar yavaş yavaş.
Her geçen gün uymaz bir diğer gününe,
Her şeyde ayrılık canını sıkar,yavaş yavaş.
Belki unutursun yaşadığın acıları bir gün,
Bir günün yaslı olur,bir günün düğün,
Seneler sonra karşına çıkar,unuttuğun dün,
Seni, hiç ummadığın anda yakar yavaş yavaş.
Gözyaşın çare olmaz zamanın akışına,
Yüzlerine hüzün çökmüş insanların bakışına,
Yağmur yağarken yıldırımlar çakışına,
Bir anlam veremezsin,hayat akar yavaş yavaş...
Bir korsan çıkmazı bu dünya ve bu rüyaların sonu,
Mavi yıldırımlar,odun kokusu,rüzgârdaki telaş,
Sevinçler ertelenirken,siyaha döner,beyazın her tonu,
Sonsuzluk şarkıları söyler insan,ağlar yavaş yavaş...
Kayıt Tarihi : 23.7.2012 06:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Beltekin](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/07/23/hayat-1489.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!