Hayat Şiiri - Berk Çakıltepe

Gözünden akan iki damla yaşla başlıyor hayat
Ağır ağır alıştırıyor acılara
Her öne eğdiğinde başını
Haykırdıklarınla suçlanıyorsun

An geliyor soluyor güneş
Yaşam, papatyanın yaprağındaki bir damla suda buluyor seni
Tren vagonlarının arasındaki o ufacık kalbin sıkışıyor
Bir dağ olup yolunu kapatıyor bazen

Başladığı gibi iki damla gözyaşıyla bitiyor hayat
Belki bir darağacında
Belki bir silahın ucunda
Ardında iki damla yaş bırakıp gidiyor hayat…