Her şey az önce başladı.
Az önce beyazı öğrendim.
Yolculukları hiç sevmeyen beyazı
pek sevdim.
Siyahı öğrendim ardından.
Çekip giderken “Ne haber? ” dedi.
En fazla az önceydi.
”İyilik,” dedim.
Çok değil az önceydi.
Kırmızı kavurdu vücudumu.
Gülü aşk benimsedim.
”Güvenme! ” dedi.
Her şey az önce başladı.
Az önce annemin kucağındaydım.
Dünyayı bıraktım kucağımdan.
”Hoşça kal,” dedim.
(22 Ekim 1992)
Aşkın GüngörKayıt Tarihi : 28.5.2004 19:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler, anlatımı çok hoş ve güzel bir şiir..
TÜM YORUMLAR (1)