Yüzümde donup kaldı, yaşadığım hüzünler,
Her biri bir çizgiye, yerleştirdi izini.
Zaman fırtınasıyla, savrulup durdu günler,
Hayat geçmekmiş meğer, mevsimler dehlizini,
Ömrümün son deminde, son mevsimi yaşarım,
Ne dünyaya tutkum var, ne ilkbahar özlemi.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
