Hayat Şiiri - Mustafa Kurt05

Hayata başlayıp aklımın erdiği zaman
Annemi babamı çok seviyordum
Yürürken dururken koşarken her an
Annemi babamı çok seviyordum,
Terk eyledim onbirimde okulu
Irak kaldı bana okumak umudu
Marangoz tamirci demedim gezdim
Issız köşelerde canımdan bezdim
Neye yarar böyle yaşamak dedim,

Refah için çok yolları denedim
Olmazsa buradan kaçarım dedim
Merakımı en sonunda giderdim
Amasyadan izmir bileti aldım
Ne günler yaşadım çaresiz kaldım
Issız köşelerde düşündüm durdum,

Merak ettim hep gelecek günleri
Umudum kesmiştim geleceğimden
Sonunda değiştim birden aniden
Tövbeler dönüştü aşk ateşine
Artık düştüm yazılanın peşine
Feryatlı olmayan günler başladı
Askerlik geldi bu günleri haşladı,

Kolay olmadı bu günlerin geçmesi
Uzak değildi mutluluğun gelmesi
Rahatladım işlerimi sürdürdüm
Ta bu günlere geldim hayat nasıl anlayamadım.
20/10/1988
Amasya