Hayat Şiiri - Gönül Yorgun

Bu gece ayrılığımızın,
Yıldönümünü kutluyorum.
Sensiz geçen günlermin,
Acısını unutmaya çalışıyorum.
Ama olmuyor,unutamıyorum be canım.
Seni unutmak için çok çabaladım,
geceler boyu düşüncelerimde sen vardın.
seni bu hayatta sevemedim,
belki rüyalarımda severim yarim,
Ama onu da beceremedim,
Seni her düşünmemde,
Sana olan sevgim daha da artıyor,
Sanki seninle hiç ayrılmamışız gibi.
Bala o eski toz pembe hayat,
Ama sunu anladım ki yarim,
Bu sadece hayallerimin bir oyunuymuş,
Bana oynadığı büyük bir oyun.
Ama olsun yeter ki oynadığım oyunda,
Mağlup olduğum kişi sen ol,
Belki o zaman seni geri kazanırım,
Belki bu da hayallerimin oynadığı bir oyun daha,
Böyle düşler kurdurarak beni,
Senin yokluğuna alıştırmaya çalışıyor,
Ama ne fayda güzelim,
Ben dört sene boyunca,
Seni unutamadım da,
Bi oyuna nasıl unuturum.
Yok hayat,yok,
Benden bunu isteme,
Al canım senin olsun ama,
Sevdiğimin hayallerine dokunma.
Beni hayatta tutan tek şey,
Onun nur yüzü,gül kokusu,
Ondan geriye bir hayalleri kaldı,
Onu da sana veremem.
Ben onu çok sevdim hayat,
Onun tek gülüşü bana hayat,
Yokluğuna dayanırmı yürek, bu ne feryat,
Bırak beni bana,onsuz hayatım zaten bayat,
Gecelerim hiç bitmesi isterdim,
Geceler boyu gökyüzü nü seyrederdim,
Yıldızlar arasında onu arardım.
Benim yarim en parlak yıldız idi,
Ama şidi yıldızım da kalmadı,
Parlayan tek ışığımda söndü,
Artık gecelerim çok karanlık,
Bir mezar gibi üzerime geliyor,
Hayat, beni ondan almak istiyor
Ben onu burada nasıl bırakırım hayat,
Onu bırakırsam cehennem ateşi ile değil,
Onun yokluğu ile kavrulur yanarım hayat,
Beni bu hallere sen soktun hayat,
Benliğmi benden aldın yaktın hayat,
Ama benimdi kabahat,
Sana aldandım,oyununa kandım,
Seni dinlemek yerine yoluma baksaydım,
Şimdi sana değil hayat,
Sevdiğime şiirler yazacaktım.
Seninle cehenneme değil,hayat,
Sevdiğimle cennet bahçelerine gidecektim,hayat,
Ah! hayat, kahpe hayat,
Bu oyunlarının hepsi bayat,
Sen beni güldürmedin ya,
Dilerim allah'ta seni güldürmesin,hayat,
Gün yüzü görmeyesin şu yalan dünyada,hayat,