Maceraya ilk adımımızı attığımızda;
gözlerimizi yavaş yavaş açtık;
ilk defa emekledik
ilk defa konuşup, yürüdük
çünkü ilk defa küçüktük!
büyüdük şımarmaya başladık
hiç bu kadar oyun oynamamıştık
bu kadar gülmedik,
bu kadar konuşmamıştık.
artık biz yaramazbir çocuk olmuştuk!
sıkıntılar,üzüntüler,
sevinçler yeni heyecanlar
ilk aşklar
ergenlik döneminin ilk belirtileri
ah gençlik yılları!
derken daha da olgunlaştık
hayatı yeni yeni keşfetmeye başladık
çevremizde olan bitenidaha rahat gördük
olayları anlamaya başladık
ne de olsa artık bir yetişkindik
ne zaman büyüdük?
hayat naslı böyleydi?
insanlara ne olmuş?
bu soruları sormaya başladığımızda da
artık
yaşlanmıştık!
Kayıt Tarihi : 26.4.2011 18:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)