Hayat Şiiri - Gecenin Hüznü

Hayat tren yolculuğu gibidir,
Ardına bakmadan devam eder yoluna.
Omzuna ağır yükler koyar bazen
Geride bekleyenim var mı demeden?

Son duraktır belki beklenen istasyon
Elinde bir bavul, omzunda ağır bir yük,
Ve kalbinde ömür boyu taşıyacağı
Beklemenin verdiği bir burukluk.

Ey hayat nerden gelip nereye gidersin?
Geride bekleyenim var mı hiç düşünmezsin?
Hayalleriyle baş başa kalmış bir umut mudur?
Belki de son arzusudur geride bıraktığın.

Ne bir adım ileri ne bir adım geri,
Giden geri gelmiş mi gittiği yerden?
Bekleyenin kalmış mıdır dayanacak gücü?
Ey hayat, bekleme hadi devam et gitmeye.