Hayat... Şiiri - Yorumlar

Yorgundu beden yılların acılarını yükünü taşımıştı tek başına …hayat çok yormuştu bu bedeni bu yüreği acılarla yoğurmuş daima mücadeleyle geçirmişti ömrünü…bazen yenildim dereken yeniden tutunmaya çalışmış bazende sessizce karanlıklarda kan akıtmıştı… ey hayat sen benden çocukluğumu aldın yaşamadan bense senden canlarımı aldım … sen benden gençliğimi aldın bense senden en değerli şeyi sevdayı aldım… geri alamıcan benden iki şeyim var.. biri canlarım biride sevdam sevgim yüreğimde yaşattığım ve daima yaşatacağım sonsuz sevgilerim… yorulduğum her anımda onları getiriyorum aklıma. hasta bedenim çaresizlikle kıvranırken onların sevgisiyle duruyorum ayakta …belki, sen çok şeyimi aldın geri vermedin hiç birini..kim bilir belki şans verilse silerdim keşkelerimi.. olmadı hayat sen kazanmaya devam ederken öyle bir noktada senin önüne geçiyorum ki inadına yaşamak gibi sen bile şaşıyorsun bazen … şimdi mevsim ilk bahar ama ben sevemedim hiç ben hep kış ayazını ben hep sonbaharı yaşadım ve onları sevmeyi öğrendim gazel olmuş yapraklar gibi düştüm bazen dalımdan bazen savruldum rüzgarda bazende karda çiçek açtım imkansızı başardım bazen zoru seçen karçiçeği kardelen gibi….haksızlıklılara göğüs gerdim acıyan yanımı kimselere göstermedim tutundum hayata canlarım pahasına can verdiğim sevgilerim pahasına en değerli varlıklarıma adadım ömrümü onlarla ağladım onlarla güldüm … birde birde sevdim aşkı yaşadım hiç bilmediğim ve hiç bilmeyeceğimi sandığım duygu sevgi aşk …oda acıydı oda kanattı oda bazen gidenler kervanına yol aldı yada sen git diyenlerden oldu …ama ben can verdim sevgime kanayan yüreğim olsada sevgim kanım gibi kırmızı bir güldü yüreğimde açıcaktı daima ve hiç soldurmayacaktım ben onu asla ister onlu hayat ister onsuz varlığı yetecekti yorgun yüreğime …onu da aldım çile heybeme onuda kattım acıyan yanıma onada yer verdim ….hayat..canlarım gibi canımda kanımda artık yorgun bedenim onlar için dayanacaktı senin ağrı yükünü taşıyan çile heybemde omzumda … sakıncaktım onları haksızlıklardan acıtanlardan onları kimseler üzemeycekti ben varken kimseler dokunup acıtamayacaktı onları çünkü onlar benim canımda can kanımda kandı…sakınıcaktım onları senin umutsuzluklarından aşkımı hoyratca harcatmayacaktım kimselere.. o sevgili beni harcasada ben onu gözümden bile sakınarak sevecek ve saklayacaktım ağrıyan kanayan yanımda… çünkü hayat yaşam gücüm yok artık senle kavgalarım hiç bitmedi bitmeyecekte belki …oysa sevgim beni yaşatacak kadar kuvvetli canlarım beni ayakta tutacak kadar değerli idi benim için..şimdi yine gece yine yorgun bedenim ve birazda hasta..sessizce bir köşede yine göz yaşlarım ve yine suskunluğumla baş başa bu güne kadar savunduğum tüm ilkelerimi şimdi yüreğimdeki sevgili yoluna harcadım yıktım inançlarımı sevgiye dair ne kadar güvenim varsa savurdum inandığım tüm inançlarımı rüzgara..gecenin karanlığında ama yinede sevgi en değerli duygu aşk gerçekti bende bir kez sevdim ve ötesi yoktu….. bir gün bulursam ben gibi seven sevdiği uğruna her şeye göğüs geren işte o gün sevgili seni terk ederim işte o gün senide yüreğimde kabul eden bir sevenim olursa eğer koşar giderim ona …işte koca yalan yüreğim söylediğin kendin bile inanmadığın bir koca yalan kimseler sevemez ben gibi kimseler anlayamaz sevgili seven yüreğim gibi..canlarım birde sevdam işte benim bütün dünyam …acım sürecek acılarım yıllara eklenecek ben acılarımla yaşamayı sevdim be hayat seni artık ben değil seni acımadan harcayanlar güldürecek çünkü sen bana çile vermekten bıkmadın bende senin verdiklerini heybeme atıp omzumda taşımaktan hiç bıkmadım ve bıkmayacağımda… harca bozdur bozdur şimdi kendini sana inat sevdiklerim için bende seni bozdurup harcayacağım bundan sonra var mı ötesi haydi sen söyle şimdi….

Karçiçeği nazar

Hepimizin bireysel bir alanı vardır bilirsiniz ve o alan korunaklıdır....biz izin verdiğimiz sürece, bizim dışımızda birileri o alana girebilir.... Sadece güvendiğimiz, dostluğunu ispat etmiş, zarar vermeyeceğine inandığımız kimseler girebilir... Ancak çoğu insan, o alanı korumayı bilemediği için zarar görür, hatta kötü sonuçlarla karşı karşıya kalır... Bazılarımız bundan ders alır, tecrübe edinir... Bazıları ise yüreğini bile bile yağmaya açar...tabii, bedel ödemeyi göze alarak...