Taşlardan tahtadan olmaz ki medet
Halil'le birlikte putu yık da gel.
Topla saçlarını kopsun kıyamet
Garb ufkundan yavaş yavaş çık da gel
Kokun damlalaşıp düşse kabrime
Duymuş gibi olurum Sű r sesini
Kalkarım da otururum yerime
Beklerim ab-ı hayat nefesini...
Kızıllaşıp olmuş yüzünde dudak
Bahr-ı Ahmer derler varmış bir deniz...
Dudak kenarında siyah bir mihrak
Fir'avun'dan kalmış sahilde bir iz.
Kayıt Tarihi : 9.2.2004 16:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!