Hayat Şiiri - Nebih Nafile

yeniden yeniden
aşık oluyor insan
maviye
yeşile
pembeye…
hayat
ısınan su gibi
kaynıyor içi insanın
damıt yüreğini
bir daha...
bir daha
içinde uçuşan kelebeği bırak
yol ver yön ver
alsın seni kanatlarına
hafifliğinde yüreğinin
süzül aheste aheste
bir daha…
bir daha

için bir bahar
dışın da
uzaklara
daha da uzaklara uç
yıkıcılığına rüzgarın yakalanmadan
sonra da
hayatın telasına
nakşet yüreğindekileri
her kanadı ayrı bir renk
kalan renkleri de
telanın etrafına mesela