Ayın yüzü parlarda ardı zifir karadır
Kimi gözde yaş iken kimi kalpte yaradır
Keşke diye üzülmek gün geçince ne fayda
Deneyipte kaybetmek inan daha âlâdır...
İnsanoğlu bu işte bir ümitle doğulmuş
Şu üç günlük hayattan neler neler umulmuş
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta