Hayat Şiiri - Şadıman Şenbalkan

hayat benle, seninle, onunla, bizlerle
renkleriyle, cümbüşüyle, kederiyle
gelip geçti kimbilir kaç serüvende
sevdi beni de sevgiyle bazen bu hayat
ezdi beni de öğrettiği dersle şu hayat
bu hayat çok bayat dedi birisi bana
hayatta en çok seni sevdim dedi sana
ben de beni sevdim inan sen bana
annemi de babamı da kardeşimi de
sevdim hayat hayattaki her kesi seninle
bu dünyadan gelip geçenleri de sevdim
sevdim dünyanın her yüzünü sevgiyle
hayat öğretti sevmeyi, sevmemeyi gülmeyi de
bazen ağlattı beni şu garip hayat beni
bazen de arattı sevgiliyi, gündüzleyin geceyi
şafak vakti uyanınca gülümsemeyi
içtenliği, bir lokma ekmek için çalışmayı
çocukların gülüşündeki içtenliği
kötülerin kötülüklerini, çirkini ile güzeli
gösterdi yaşamayı bana ve sana hayattaki herkese hayat