Yıllatılmış şaraplardı ellerimde sayfalar
Kalem bir kadehti bana tanrıdan bir yadigâr
Yazdım çizdim içtim içtim doymadım
Damaklarımda sonsuz derdin tadı var
Kendini bilmezler ordusunda bir neferdim
Derme çatma evrenimde varlığımla tek kederdim
Bağırdım çağırdım kendi sesimi duymadım
Tek vagonlu bir trende ilk ve son seferdim
Hani büyüyüp adam olacaktı her çocuk
Ben büyüdüm ama benliğim hep boğuk
Kaç kişiydim tek bedende saymadım
Tozpembe düşlerim düşüncelerimse hep soğuk
Bileklerimde kelepçelerdi kitaplar kar beyaz
Kışa döndü içlerindeki karla yaz
Çağırdılar hayata ben hiç uymadım
Ölümü düşledim beynimde hep ayaz
Kayıt Tarihi : 19.7.2009 00:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!