Nefes al, nefes ver
Aç gözünü ve kapa
İşte hayat bu kadar...
Yaşıyoruz şu dünyada
Çöle düşmüş
Bir damlacık su kadar...
Kayıt Tarihi : 27.1.2007 17:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsan kendi tercihi sonucu dünyaya gelmiş değildir. Ömrünü kendisi tayin etmemiştir, ölüm de çoğunlukla beklemediği bir anda gelip bulacaktır onu. Bundan 30 sene önce ben yoktum. Bundan 100 sene sonraya da büyük ihtimalle kalmayacağım. 'Külli âtin garîb' der Araplar, 'Her gelecek, yakındır.' ve bir insanın hayatta yaşayacağı en önemli olay ölümdür. Ölüm, kaçılmaz son... O halde ne yapmalı. Madem ölüm ölmüyor, hayatı hayatlandırmaya bakmalı. Hayatı, onu bize verenin istekleri doğrultusunda tüketmeli ki ölümle ölmeyelim, ebedî hayatımız gerçekten hayat olsun.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!