Hayalsiz Şiiri - Çepni Serhat Öztürk

Yine,
Sabah,
Düşeceğiz,
Yollara...

Yine sabah,
Düşeceğiz yollara...

Yine yollara düşeceğiz,
Ardımıza bakmadan...

Ardımıza bakmadan, düşeceğiz yine yeni yollara...

Çizelim bir yol ve de çıkalım biz hudutlardan
Uzasın konak yerimiz hemen şimdi buralardan
Düşelim yine yeni yollara biz tümüyle ümitvari,
Yeniden yollara düşelim, ardımıza bakmadan!

Onların akıllarına düşer mi anılarımızın aksi?
Senede bir en lüzumsuz yerde yine belki,
Bu hayalet herifleri bir kez olsun anımsarlar,
Düşünce akıllarına belki anılarımızın aksi...

Kesince düşlemeyi ve aşmayı biz yeni yolları,
Açtı kollarını ve aldı sinesine kara toprak bizi.
İnsan bu dünyada düşledikçe yaşar, dedi.
Son demek, acunda hayalsiz kalmaktı...

Yine,
Gece,
Düşeceklerdi,
Yollara.

Yine gece,
Düşeceklerdi yollara...

Yine yollara düşeceklerdi,
Artlarına bakmadan...

Artlarına bakmadan, düşeceklerdi yine yeni yollara...

Çizdiler bir yol ve de çıktılar onlar hudutlardan
Uzadı konak yerleri hemen o an oralardan
Düştüler yine yeni yollara onlar pek ümitvari,
Yeniden yollara düştüler artlarına bakmadan!

Düşmedi diğerlerinin akıllarına "anıların aksi",
Senelerin en lüzumsuz yerlerinde bile hiç mi
Hiç anımsamadılar, bir kere, o hayalet herifleri.
Düşmedi diğerlerinin akıllarına "anıların aksi"...

Kesince düşlemeyi ve aşmayı onlar yeni yolları,
Kolların açtı ve aldı sinesine kara toprak onları.
İnsan bu dünyada düşledikçe yaşar, imiş.
Son demek, acunda hayalsiz kalmaktı...

Çepni Serhat Öztürk
Çubuk - Ankara
21.41
21.01.2024