Kağıttan aslanlardık aslında
Zamana karşı savaşan.
Sevgiliye duyulan özlemdi belki de
Yel değirmenlerine karşı Donkişot misali
Verdiğimiz efsanevi mücadele.
Belki de biliyorduk farkındaydık
Bir Rozinante’mizin olmadığını.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta