Hayalperest Şiiri - Ayche

Bir kağıt ve kurşun kalem aldı eline.
Yavaşça masaya oturdu ve lambayı yaktı.
Düşündü sonra, kafa yordu.
Aklına bir şey gelmeyince sinirleri bozuldu.
Güzel şeyler yazacaktı, aklına neden güzel şeyler gelmiyordu?
Kalemi bıraktı.
Önünde duran çerçeveyi eline aldı.
Yan yana durmuş sarılan iki insan vardı karede.
Kızın başı erkeğin omzunda ve ikisinin de gözleri kapalıydı.
Huzur vardı fotoğrafta, bütünlük vardı.
Fotoğrafı bırakıp yazmaya başladı.
Yazdı.. Yazdı.. Yazdı..
Seni seviyorum diyerek başladığı metni,
Hoşça kal diyerek sonlandırdı.
Kalemi bırakıp kağıdı aldı.
Ağlıyordu o sırada.
Neden ağlıyordu?
Neden bittiğine mi yoksa neden unutamadığına mı?
İç çekti, kağıdı özenle katladı, zarfa koydu ve yırttı.
Neden yırttı ki?
Bir an her şeyi unutabileceğini mi düşündü yoksa?
Ama unutamadı, unutamazdı.
Ağladı.. Ağladı.. Ağladı..