baharın sesleri geliyor kulaklarıma
yatarken çimenlerin üstünde.
göğe bakarken yüzünü arıyorum
pamuk gibi bulutlarda.
seni buluyorum ama ben uzaklardayım
kara bulutların içinde ağlamaklı.
sen gülüyorsun,
bense ağlıyorum.
sana yaklaşıyorum dünya ayaklarımın altında...
ben yaklaştıkça sende gidiyorsun istemeden,
yetişemiyorum sana.
takvim yaprakları gibi kopuyorum birer birer,
her bir parçam dökülüyor.
dağlara, yazılara, çaylara..
hoyratça akıyorum derelere
dövüyorum taşları, yatağımı.
umutlanıyorum birden! ! !
denize akacağım birazdan.
senle biz denizlerden doğmamışmıydık zaten.
yine birleşirdik mavi gökyüzünde.
doğan güneşi taç ederdim başına.
gece açardım duvağını
sana yıldızlardan yüz görümülüğü takardım.
ay şahit olsun ki yaparım.
hele varsam şu denize.
bekle beni
dönüyorum denizlere...
...................
karayelle karahindiba tüycüğü kondu yüzüme.
irkilerek uyandım rüyamdan.
dünya dönmüş ben uyurken.
eser kalmamış o pamuk bulutlardan.
hayal etmek bile güzeldi seni
ama şimdi kalkma vakti.
Kayıt Tarihi : 13.2.2011 13:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!