Kimbilir kaç kişinin hayallerini süsledim,
Haberim olmadan...
Kaç kişi düşlerinde çıkmaz sokaklara
Soktu beni?
Bulamadım bakışlarımdaki giz’i...
En olumsuz ama en cesur sevdalara
Yelken açan gemilere bindim hep.
Rotasız okyanuslara demir aldım..
Ve en olmayacak yerinde,
Buz dağlarına çarptım.
Kendimle barıştım, dünyaya küstüm,
Dünyayla barıştım,
Kendime güldüm.
Ağladım, güldüm..
Gül’düm soldum.
Dalımda kalan tek yaprak vardı;
Onu da sana verdim.
Şimdi bana, sadece ben varım.
Esen GündoğduKayıt Tarihi : 11.10.2010 19:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!