Hayallerinle ruhumu geçmişime hapsettim

neyleyim o şehirde sen yoksan sevgilim
şimdi o şehir sensiz o şehir kimsesiz kaldı
bedenin toprakta ruhun arşa çıkmışsa
yaşamım artık tatsız tuzsuz bir boşluğa daldı
senden sonra hayatımın anlamı hiç kalmadı sevgilim
ey sevdam ekmek su gibi alışmıştım ben sana
senin ardından hayallerinle ruhumu geçmişime hapsettim
sanki bir kuyuya düşmüş gibi çaresizce dertliyim
senin olmadığın bu şehirde şimdi başı boş dolaşan bir avareyim