Hayallerinizin Kadını Değilim Ben

Yanılıyorsunuz bayım, hayallerinizin kadını değilim ben.
Benden çok çirkin ve benden çok güzel sayısızca kadın var bu evrende
Henüz onlar ile tanışmadınız bile.

Bakmayın öyle derin derin gözlerime
bulamazsınız bir umut bir ışık ,
Siyah bakışlarımda aradığınız her ne ise
ne kadar derine inseniz de bulamazsınız onu bende,
Her yer koyu karanlık
daha fazla derine inmeyin yoksa kaybolursunuz bu gidişle,
Değil polisler, istihbarat bile bulamaz sizi
Son defa uyarıyorum hemen çıkın karanlıktan inmeyin derine.
Yoksa faili meçhul bir cinayet gibi sıkışır kalır cesediniz gözlerimde..
Siz en iyisi mi renkli gözleri sevin bayım.
Okyanus derinliğindeki maviyi sevin mesela veya güneşi andıran bal rengine kaçan o tatlı gözleri.

Bayım uzak durun benden,
hayallerinizin kadını değilim ben
Aldanmayın sanata olan yeteneğime
Farklı şeyler yaşayacağımızı da düşünmeyin
En fazla titrek mum ışığında sırtınıza resimler çizerim, vücudunuzu boyarım renkli ellerimle, birlikte heykel yaparız ya sonra? Yine tekdüze bir hayat.
Herkes kadar farklı ve herkes kadar sıradan biriyim işte,
Bazen monoton ,
bazen canımı çok sıkan yolları bozuk inişli çıkışlı bir hayatım var herkes gibi benim de ,
Zaten sanata sığınışım da bundan, içimdeki karanlığı fırça darbeleri ile renklendiriyorum yoksa delirirdim bu gidişle .

Bu arada kadınları otosansürsüz özgürleştirdiğim o çizimlerime aldanıp yatakta vahşi bir kedi olduğum yanılgısına kapıldıysanız da düzelteyim , çok çekingen ,kompleksli ve ürkek bir kuş yavrusuyum oysa.
Yarattığım kadınlar kadar cesur değilim.
Toplumsal bazı normlara karşı açtığım bir savaşta çizdiğim tuvalleri kalkan olarak kullanıyorum, fırçam ise kılıcım.
Korkaklığımı bu kalkanın arkasında gizliyorum
Göründüğüm kadar cesur değilim anlayın işte.
Ayrıca itiraf etmeliyim yemek yapmasını pek bilmem, aslında bilirim de kolayıma geliyor bilmezlikten gelmek.
Neyimi sevdiniz ki anlamadım
Nasıl hayal ettiniz bilmem ama hayallerinizin kadını değilim ben hayalleriniz kadar kusursuz olamam
Herkes kadar idealist ve herkes kadar kusurluyum işte.

Belki muhalif duruşum sizi etkiledi,
Peki ya size karşı muhalif olursam,
aynı sempatiyi duyabilir miydiniz yine ?
Belki de edebiyat ile münakaşam beni çekici kıldı size, hayır olmasın.
Mümkünse itici kılsın içinde.
Yoksa çok incinirsin bu gidişle
Zira aklında bulunsun şair ruhlu insanlara güven olmaz,
Anla yalancıyız işte
Koca bir mahkemeyim yazı yazdığımda,
Yargılanan sevgilidir
Şahidim ise bazen benim suç ortağım: kalem...
Nereden görülmüş şahidin her zaman doğruyu söylediği?
Daha nasıl anlatabilirim anla işte
Birkaç dize uğruna harcarım seni de kendimi de.
En kötüsü de;
Çoğu şeyi kafamda yaşarım ben.
Yarım kalan aşktan deneyimlemek isteyip te içimde kalan ne varsa hepsini onsuz yaşadım hayallerimde.
Hatta bu ikinci hayatım öyle hat safhaya geldi ki artık hayal kurmuyor, hayallerimi izliyorum, hayallerime bile hükmedemediğim bu anlarda güzel giden bir aşkın içinde birden terkediliyor aldatılıyorum , sonra bilinçsizce uydurulan bu hayallerime ağlıyorum. Öyle bir anormallik işte.
Böyle bir deliyi hâlâ istiyor musun söyle?
Kendimi , dünyanın acımasızlığından kaçıp sığındığım güvendiğim o hayallerimde bile üzüyorken nasıl güvenip sığınabilirim bir başka insana? Birde tersten bakalım:
Kendini üzen bir başkasını nasıl üzmez bayım?
Ne hayallerime ne sevgime ne de acı çektirmeye ve çekmeye hükmedemiyorum işte hiçbirine.

Ayrıca sanat, bilim ve felsefeye olan iştahımdan size ne?
Bu sebep değildir bağlamak için sizi bana
zira paylaşmam tabağımdan sizin ile,
Gidin kitaplardan kendiniz doyun.

Daha da kötüsü aldatabilirim sizi
Ruhunuz bile duymaz,
kimse de onunla olduğumu ispatlayamaz, bizi göremez
Çünkü ne güvenlik kameraları ne de fotoğraf makinesi ne de herhangi bir şahit kafamın içine giremez.
Bayım anlayacağınız yanıldınız hepten
hayallerinizin kadını değilim ben
Olamam hayalleriniz kadar içten ,
O ince, naif ruhunuzu üzmek de istemem.
Lütfen uzak durun benden.

Sabo Kosimova / Şubat 2021