Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Bende aynen dediğiniz gibi yaptım...Düştüm hayallerimin peşine...hayal değillermiş...gerçek oldular...harikaydı...sayfanıza geç uğramışım...saygılar
ne güzel bir şiir di bu böyleee...gercekten hayat co cok kısa....yakalamak lazım bir yerinden acılara gark olup kıvranmak yerine...her aldığın nefes kar...her gülümseyen dudak kar..hele hele birde sevda olmalı ki...kutluyorum ..öner bey...papatyalar yüreğinize
Şafak vakti düşeceksin,hayallerinin peşine
Sakın geç kalkma
Kaç mevsim kaldı şunun şurasında
Kaç bahar daha yaşayacaksın
...../Hayat kısa
Boşver diyeceksin her şeye
....../Avucunda hayallerin
Atacaksın ruhundan tüm yüklerini
...../Düşeceksin yollara
..............
Sair ne güzel demiş.....
Bunu yaşayan yaşamdan tad alan bir kişinin dizeleri bu...Şiirin amacı o duyguyu vermek,okuyucuyla bütünleşmek değil mi? Şair bunu başardığına göre anlamsız eleştrilere gerek yok..Günün şiiri olarak değil yaşamın şiiri olarak kutluyorum...
Boşver diyeceksin her şeye
....../Avucunda hayallerin
Atacaksın ruhundan tüm yüklerini
...../Düşeceksin yollara
.......
hergün günün şiirini seçip tartışacağımıza, bir gün seçelim şiirin günü olsun.
şiirinizi ilk kez okuyorum.....güzel bir başlangıç oldu benim için....kısaca hayatı ertelememek aslında.....
Çok güzel bir şiir.En az yirmi sefer okudum.
Sıcak günde serinletiyor insanın ruhunu.
Son günlerde okuduğum en güzel eserlerden birisi idi.
Bence her yıl değil her ay köşeyi şereflendirmeli.
Şair arkadaşı candan tebrik eder sevgi ve saygılarımı iletirim.
Tayinler,atamalar,ahbab,çavuş ilişkileri,grup,
sizin,bizim bırakın bu işleri gelir bilgisayarlarınıza el koydutturup gizli ilişkileri ortaya çıkarttırırım.
Günün şiirinde dönen dolapları,sonra medyaya veririm,yedi sutundan dokuz manşet olursunuz.
ATAM İZİNDEYİZ.
NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE.
BİZLER YAŞADIKÇA KURTARDIĞIN VATANIMIZIN KURDUĞUN CUMHURİYETİMİZİ, KANIMIZIN SON DAMLASINA KADAR SAVUNACAĞIZ.
ŞAİRCE VE ŞİİRLERİMİZCE SAVUNACAĞIZ.
ATAM:İLKE VE İNKİLAPLARININ HER ZAMAN YANINDA OLUP SAVUNACAĞIZ.
AY YILDIZLI BAYRAĞIMIZI HEP HAK ETTİĞİ YERDE DALGALANDIRIP ,DALGANMASI İÇİN NE LAZIM GELİRSE YAPACAĞIZ.
ATAM:ANAFARTALAR,İNÖNÜLER,SAKARYA MEYDAN MUHAREBESİ,ÇANAKKALE,KURTULUŞ SAVAŞLARIMIZI UNUTMADIK UNUTMAYACAĞIZ.
UNUTTURMAK İSTEYENLERE İZİN VERMEYECEĞİZ.
Saygılar......
Sevgili Ahmet Erdem'i tanır ve severim..:))
Aşağıda yazdıklarından anlaşıldığı kadarıyla şiirin herhangi bir suçu yok..:))
Ben de bu günün şiirinin değişmesi gerektiği düşüncesinde olanlardanım.
Aslında yorumlara asla müdahele etmem..:))
Eğer şiirleri tayin eden bir grup varsa ve kendisi gruptansa, bir şiirin altına böyle bir yazı yazmasını garipsedim...:)
Bu durumda da şiirin suçu yok..:))
İlgili yorumcunun özeline yazması daha uygun olurdu sanırım.
Bu vesile ile günün şiirinin seçilme sürecini ve seçicilerle ilgili bilgi verirse sevinirim...:)
Sevgilerimle
Merhabalar.
Öncelikle belirtmeliyim ki,bu şiir bu sayfada yayınlandığından 3 gün sonra haberim olmuştu,bir arkadaşım haber vermişti ve ilk sorum şu olmuştu.'günün şiiri ne demek..?''Kim veya kimler seçer?'
İlk sorumun cevabını öğrendim ama ikinci sorunun cevabını hala bilmiyorum..:)
Merak ta etmiyorum.
Bu şiirimin her yıl bu gün çıkması konusunda herhangi bir bilgim veya etkim yoktur..Maillerimin çokluğundan anladım bu gün de yayınlandığını..:)))
Ayrıca belirtmeliyim ki,bir yazı veya bir şiir yazarken asla edebi kaygım olmadı.Homeros'unda böyle bi kaygısı yoktu sanırım..:)
Yaşama fırsatı varsa yazmayı umursamayan,yaşamaktan yana olan bir duruşu tercih edenlerdenim.
Gerçekleşmelerini görmenin ve yaşamanın dayanılmaz, muhteşem cazibesiyle,hayallerimden asla vazgeçmeyenlerdenim...:)
Yorum yapan arkadaşların tümüne teşekkür ediyorum.
Elbette onlar şiire yorum yapıyorlar ama muhatapları olan şiir,söylemek istediklerini söylemiş ve bitirmiş.Verecek karşı yorumu olamaz.
Seven sevmeyen herkese benden sevgiler.
Öner Kaçıran
güzel dizeler. kaleminize sağlık sayın şair. beğendim...
Yavaşça döneceksin,gıcırdayan
...../Tahta kapıya.....
Sevgilin görünecek,bedenine sinmiş,
......../Gece oynaşmaları... :))
HARİKA!!!
Şafak vakti düşeceksin,
Hayallerinin peşine....
Sakın geç kalkma...
çok çok güzeldi kutlarım..gönlünüze ve kaleminize sağlık
Bu şiir ile ilgili 89 tane yorum bulunmakta