Hayallerin son kullanım tarihi yokmuş

Koca bir ömrü seni beklemekle geçirdim.
Gah bir tren garında,gah bir vapur iskelesinde.
Çakan şimşekler arasında yağan yağmurlarla ıslanarak.
El ele dolaşan sevgilileri seyrederek,
Bazen bir film sahnesinde bizi hayal ederek.
Öğrendim.Öğrendim ben de sevdiceğim şimdi
Hayallerin son kullanım tarihi yokmuş.

Evlendiğini,çocuklarının bile olduğunu bilmeme rağmen
Yine de eski günlerin hatırına çıkar gelir misin diyerek
Umutla bekledim hep.
Bazen solmuş resmin elimde,bazen solmuş gülünle.
Ağaçlar üzerine çizdiğimiz kalp üzerindeki harflerimizi kazıyarak
Öğrendim.Öğrendim ben de sevdiceğim şimdi
Hayallerin son kullanım tarihi yokmuş.

Dolaştığımız sahillerdeki dalgalarda ıslandım sensiz
Güneşin batışını seyrettim,her zamanki yerimizden.
Derin bir iç geçirerek farkında olmaksızın akan göyaşlarımın
Susamış toprağın içlerinde kayboluşunu seyrettim sessiz.
Avuçlarımda saçlarının kokusunu aradım.
Öğrendim.Öğrendim ben de sevdiceğim şimdi
Hayallerin son kullanım tarihi yokmuş.

Gecelerimi uykusuz sabahlara kaç kez bağladığımı,
Karşılıksız olsa da bu aşka defalarca ağladığımı,
Rüyalarda görülenlerin gerçek hayatta olmadığını,
Kadehlerin bitiminde de bir şeyin değişmediğini,
Her zamanki buluştuğumuz yere bir daha gelmeyeceğini,
Öğrendim.Öğrendim ben de sevdiceğim şimdi
Hayallerin son kullanım tarihi yokmuş.