Hayallerin Gölgesinde

Yarın...
Kaybolan hayallerinin,
yıkıntıları arasında;
Üzgün ve mahzun dolaşırken,
ağlarsın da,
Kimse bir mendil uzatmaz sana.
O renkli düşlerden uyanırken,
görürsün yaşadığın gerçekleri.
Gözlerinden fırlayan ateşli oklar da,
yakalayamaz artık,
gördüğün renkli hayalleri.

Sonra...
Tatlı bir ümit sarhoşluğu içinde,
kendini zehirli bir akrebin,
kıskacında bulursun.
Kalbinde yeşerttiğin o küçücük,
umut filizleri de
solunca.

Kuruyan bir ağaç gibi,
yaprak yaprak yok olursun.