Hayallerin Dibi Yok Şiiri - Gülşen Mavi

Hayallerin dibi yok sevdiceğim,
kaybetme umudunu!..
Sevdikçe yüzümüze ne kapılar kapandı.
Kaç yolun başında ne mayınlar patladı.
Işığımız çok azdı...
Yine de mumları titreyen gecelerde
dökmedik yerlere cebimizdeki yıldızları.
Dilimizden döküldükçe ay damlası dualar,
çıkmaz yolların sonuna,
umudumuz merdivenler dayadı.

El dili diyor ki:
İmkanı yokmuş seninle günlerin.
Seni sevmek yasakmış, ziyanmış bana.
Denk düşmezmişiz hiçbir kantarda.
Nefesimize çalınan zehirmişiz birbirimize dilemma!
Ama eller bilmiyor ki:
Telim yokken saz oldun duygularıma. Sözüm yokken dil oldun ruhuma .
Nağmem yokken türkü oldun canıma. Kime ne diyeyim ki?
Damdan düşmeden anlayamazlar içimizdeki kesiği.
Mantığın dediğini,
aşkla yanan kalp neyle eleye ki ?

Mecnun mirasıyla düşmüşüm
hasret tavafında yangına.
Yana yana közünde dönerim de
sensiz dönmem solumdan sağıma.
Aşk bu,
hayallerin dibi yok sevdiceğim...
Parmağının ucu değmese de avucuma,
umudunun mavisi yeter bana!