Çok ayrı kaldım, belki isteyerek, belkide istemeyerek
Öyle ki hayallerimin resmi olan seni sevdim
Küçük avuçlarımızın içinde sınırlar
Amansız severken mağlup oldum
Sığamadın ne hayata
Ne hayatında ki insanların hayatına
Ben ise sende yaşıyor
Sende ruhumu dinlendiriyorum
Seninle savaşıyor
Çağıran sese doğru mücadele ediyorum
Solmuş bir hayallerle dolu mezarlar
Hatırladıkça yanıp tutuşan resimler
Sürgün edilmiş kimsesiz çığlıklar
Adını söylemek istemediğim harfler
Boynu bükük Nergis mi
Hayranlık uyandıran Lotus mu
Ağaran ateş Lalesi mi
Bilmem hangi umut çiçeğidir
Sevmekle başlayacak herşey
Sokak ortasında kalmış
Evinin yolunu bulmayan çocuk gibi çaresizim
Omuzuna koysam başımı geçecek sanki
Sana anlatamadıklarım boğazımda düğümlü
Seninle aynalardan yüzleşirim
Yusuf'un kuyusu derin bilmezsin
Yakub'un kederini anlamazsın
Yunus'un karanlığını görmezsin
İbrahim'in ateşinde yakarsın
Kaderin ne olduğunu anlatamam
İmkansızlığı yaşamak mıdır sevmek anlatırım
Ne kadar doğru bilmiyorum ama
Duvarların var önümde
İçimde bir hüzün beni kahrediyor
Dinle ve kabul et
Taşları okşar, sıcaklığını kaygan yüzeylerini
Parmak uçlarımda hissederim
Kayıt Tarihi : 21.8.2022 19:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!